Door: Peter de Vries
Zondag 5 november stond de thuiswedstrijd tegen HFC ’15 op het programma. De gasten uit Hoogkerk staan in de middenmoot en men kon rekenen op een geduchte tegenstander.
Vooraf werden de geelhemden door trainer Kolenbrander op scherp gezet. Waar een week eerder nog gemakkelijk was gewonnen van Blauw-Geel (0-12), zou dit de eerste van een reeks wedstrijden zijn waar we rekening moesten houden met een gevaarlijke tegenstander. Woorden als concentratie, scherpte, maar bovenal ook beleving en strijd rolden door de kleedkamer. Na een opzwepend muziekje van gelegenheids- DJ Peter de Vries begon een ieder aan de warming-up.
Dat het een zware pot zou worden stond al bij voorbaat vast. Was het niet alleen al door het veld. Door de vele regen was het veld aardig drassig geworden.
Al vrij snel werd ook duidelijk dat het er ook fysiek op aan zou komen. Bij HFC stonden aardig wat potige spelers binnen de lijnen die niet schroomden om het duel aan te gaan. Aan de andere kant hoefden zijzelf maar iets van contact te voelen of er volgde een duikeling. Maar dat terzijde.
Warffum had enigszins wat moeite met het spel van de tegenstander. Het was dan ook niet geheel tegen de verhoudingen in dat de gasten op een 0-1 voorsprong kwamen. Een, niet eens zo hele goede, voorzet van de linkerkant werd slecht verwerkt door de Warffumer verdediging. Hierdoor kon een van de Hoogkerkers de bal over keeper Arnold Blink koppen; 0-1.
Warffum liet de kop echter niet hangen en ging op zoek naar de gelijkmaker. Deze volgde al na een paar minuten. Flankenflitser Michel Doornbos werd weggestuurd over rechts. En velen weten dat wanneer hij zijn topsnelheid bereikt, er niet veel zijn die hem nog kunnen bijhouden laat staan tegenhouden. Zo ook deze keer. De keuze om vervolgens de bal niet voor te geven, maar op doel te schieten bleek een goede. Doornbos verschalkte de keeper van HFC, welke in het dagelijks leven zijn chef is bij de Milieudienst. Loonsverhoging kan Doornbos de eerst komende tijd wel vergeten, schat ik zo in. Maar dit wederom terzijde. De stand was nu in ieder geval weer in evenwicht; 1-1.
De fysiek zware wedstrijd begon ondertussen ook zijn tol te eisen. Jakobs bleek nog wat last van zijn knie te hebben. Volgens eigen zeggen overgehouden aan de eerdere wedstrijd tegen Kloosterburen. Velen denken echter dat het ook te maken had met de teleurstelling dat hij weer op het middenveld stond. Men heeft vorige week namelijk gezien dat Jakobs uiterst gelukkig is op de rechtsbackpositie. Lang verhaal kort; cultheld Tonny Poel kwam Jakobs vervangen.
Tien minuten voor rust kreeg Doornbos op basis van zijn goede goal al een soort van publiekswissel. Peter de Vries kwam binnen de lijnen om zijn kunsten te vertonen. Het waren echter niet de kunsten die volgden wat men in eerste instantie voor ogen had gehad.
Gretig na een slechte wedstrijd van een week eerder vloog De Vries er gelijk fanatiek in. Wat volgde was een ietwat ongelukkige botsing met de tegenstander. Die vond dat De Vries op basis daarvan wel een pak slaag verdiende. Tenminste dat waren min of meer de woorden van de Hoogkerker. De Vries gaf geen krimp. Desalniettemin volgde er voor beide heren een gele kaart. Dat De Vries vervolgens eerder weer terug was bij de dug out dan Doorbos is niet meer dan een futiliteit te noemen.
Na de rust konden beide ploegen weer met elf man verder. Warffum leek iets meer de overhand te krijgen. De Hoogkerkers leken iets minder op hun conditie te kunnen teren dan de Warffumers. Toch was het HFC dat op een zelfde manier als Doornbos in de eerste helft de 1-2 kon aantekenen. Een kleine smet op de verder prima spelende verdediging van Warffum. Het moet toch nog even weer worden genoemd dat verdedigers punten pakken voor een team. Bij deze. Warffum probeerde vervolgens veel en testte de keeper van HFC een aantal malen met een afstandsschot. Deze liet echter zien uit het juiste hout gesneden te zijn en pareerde een aantal schoten op fraaie wijze. Ondertussen sloop bij Warffum langzaam het gevoel er in dat dit wel eens niet zo’n fraaie ochtend kon worden. Ondanks verwoede pogingen leek het niet te lukken bij de thuisploeg. Ware het niet dat de Boedha van geluk, Thom Schaaphok, binnen de lijnen kwam.
Zijn invalbeurt leek de geelhemden vleugels te geven. Of het kwam doordat Warffum ondertussen met een man meer speelde na een gele kaart voor de aanvoerder van HFC. Hoe dan ook, wat volgde was een alles of niets offensief. Doornbos kwam andermaal met een hoge voorzet vanaf links. En waar het nu precies door kwam zullen we zeer waarschijnlijk nooit achterhalen, maar de bal verdween als door een magneet aangetrokken over de keeper van HFC heen in de verre bovenhoek van het HFC doel; 2-2.
En waar het een paar minuten eerder nog leek uit te lopen op een nederlaag was het good old Martijn Woltjer die na en slalom door de HFC verdediging zelfs mocht aantekenen voor de 3-2!!!Deze werd vervolgens bedolven onder knuffels van het merendeel van zijn teamgenoten die zichtbaar opgelucht waren.
Deze voorsprong kwam in de laatste vijf minuten verder nauwelijks nog in gevaar, wat er in resulteert dat Warffum na 6 wedstrijden nog steeds eerste staat in de competitie met 16 punten uit zes matches.
Volgende week de uitwedstrijd tegen Groninger Boys. Ook een ploeg om, gezien de plek op de ranglijst, serieus rekening mee te houden. Ware het niet dat dan Jeroen Zwart en Jeffrey Doorbos er wel weer bij zijn.
Warffum: Blink, Woltjer, Bos, Van Zuiden, Vos, Doornbos, Jakobs, Korthuis, Boer, Scheltens,
Bosma
Wissels: Buitjes, Poel, Schaaphok, De Vries
