Zaterdag 22 september was het dan eindelijk zover. De dag der dagen waar een ieder reikhalzend naar uit had gekeken. Na jaren van afwezigheid trad er weer een zaterdagteam aan namens VV Warffum. Dit keer voor de competitie. Afgelopen dinsdag was er ook al gespeeld in en tegen de buren uit Baflo. Dit was echter voor de beker, maar kon ook gezien worden als een soort van oefenwedstrijd.
Nu stond er de thuiswedstrijd tegen Wagenborger Boys op het programma. Omdat het veld in Warffum afgelopen zomer echter is voorzien van nieuwe drainage en het veld daarna opnieuw is ingezaaid, kon hier nog niet gespeeld worden. Gelukkig konden we uitwijken naar het complex van de gasten, waarvoor dank.
Op een winderig veld, werd er op verzoek van Ronald Scheltens afgetrapt in een, voor ons nieuwe, 4-3-3 opstelling en het waren het de geelhemden die gelijk druk begonnen te zetten. Met vrij aardig spel was het Warffum dat het meeste balbezit had. Tot aan de zestien van Wagenborgen werd dan ook redelijk tot goed gevoetbald. Mede door een solide middenveld, met daarin twee van onze nieuwkomers; Klaas Jan Veldkamp en Peter Kadijk. Voor het doel van de tegenstander werden echter veel verkeerde keuzes gemaakt. Wellicht waren het ook enigszins de zenuwen. Iedereen wilde toch graag laten zien wat we in onze mars hadden. Daarbij moet ook gezegd worden dat Wagenborgen met de kont in de eigen zestien stond te verdedigen en er daardoor niet veel ruimte was. Desalniettemin hadden er toch wel een paar balletjes in het netje mogen liggen. Maar ook spits Robbert (ik wilde de bal lobben) Bos had het vizier in de eerste helft nog niet op scherp staan. Iets wat we niet van hem gewend zijn. Gelukkig was daar vlak voor rust rechtsbuiten Ronald Scheltens die goed doorging en de bal voor wist te krijgen. Vervolgens gaf Klaas Jan Veldkamp zijn debuut voor Warffum glans door de 1-0 van dichtbij binnen te tikken. Vlak daarna floot de scheids, die overigens een hele puike wedstrijd floot, voor het rustsignaal.
De tweede helft begon in eerste instantie heel even slordig. Heel even, want niet veel later was het Jeroen Zwart die met een fantastische boogbal de keeper wist te verschalken; 2-0. Nu spits Bos twee keer het goede voorbeeld had gezien zou je verwachten dat hij zijn goaltje ook wel zou meepakken. Dit zou ook nog wel gebeuren, maar eerst moest hij nog even diep door het stof. Een afstandsschot van Patrick van Zuiden belande, gedragen op de wind, op de lat van de goal en viel zo in de voeten van Bos. Deze wist het echter te presteren om de bal van een meter hoog over de goal te werken. Vervolgens was het wel Bos die nog drie doelpunten voor zijn rekening nam en de stand op 5-1 wist te brengen. 5-1? Waar komt die “1” dan vandaan? Tsja. Daarvoor komen we even bij onze keeper, Kaal Haar, Arnold Blink. Eén van de weinige diepe ballen van de tegenstander werd door de goalie verkeerd ingeschat. Hierdoor was deze te laat bij de bal en kon de tegenstander de bal in het doel werken. Weer niet de nul, maar nog erger was de botsing die volgde tussen de goalie en de doelpuntenmaker. Deze was net terug van een zware knieblessure en ging kermend van de pijn neer. Achteraf leek het gelukkig mee te vallen.
Het betere van het spel bleef vervolgens voor de geelhemden. Er volgden echter geen goals meer.
Dit mocht rechtsback/rechtsbuiten Peter de Vries zich ook aanrekenen. Deze wist, evenals Bos de bal van dichtbij en voor open doel over, in plaats van in de goal te werken.
Met nog een gele kaart voor de spits van de tegenstander, die de captain van Warffum, Youri Haaksema, tot twee keer toe onnodig onderuit haalde, kabbelde de wedstrijd naar het laatste fluitsignaal.
Een keurige overwinning op een zeer sportieve middag. En zoals de tegenstander zei: Het was gezellig, de volgende keer bij ons 😉
Opstelling: Blink, M. Doornbos, Haaksema, Kolenbrander, De Vries, Zwart, Veldkamp, Kadijk, Van Zuiden, R. Bos, Scheltens.
Wissels: Drent, Jakobs, Westra.
